Borstlift

Beschrijving van het probleem


Een borstlift (mastopexie) corrigeert een borst die ptotisch of afhangend is. Er zijn drie hoofdtypes dewelke elk de beste chirurgische benadering bepalen


Type 1:


Het borstweefsel en de tepel bewegen beiden naar beneden toe. De afstand van de tepel tot het sleutelbeen neemt toe.


Type 2:


De tepel blijft in positive terwijl het borstweefsel eronder naar beneden glijdt. Hier neemt de afstand tussen de tepel en de plooi onder de borst toe.


Type 3:


Dit is een combinatie van de bovenstaande types.

Figuur 1: De drie types van een afzakkende borst


Doelstellingen van Chirurgie


Een borstlift beoogt het naar boven verplaatsen van de huid en het borstweefsel waarbij de tepel tot een juiste positie wordt hersteld daar waar nodig is.


Chirurgische techniek


Bij het liften van de huid van de onderste helft van de borst dienen zowel horizontale als verticale littekens gemaakt te worden. De mate van hangen of doorzakken zal de vereiste lengte van de littekens aangeven. Hoe meer overtollige huid er is, hoe langer de littekens zullen zijn. De tepel en het tepelhof kunnen ook worden geherpositioneerd. Vóór de operatie zal de chirurg de borst markeren om precies te plannen hoeveel huid dient verwijderd te worden en of de tepel moet verplaatst worden.


Tijdens de operatie helpen deze markeringen om de exacte hoeveelheid overtollige huid te verwijderen en de klier wordt vervolgens gemodelleerd. Indien nodig wordt de tepel naar boven verplaatst, maar slechts zelden hoeft deze te worden losgemaakt van al het onderliggend weefsel, zodat het gevoel en de bloedtoevoer veilig bewaard blijven. Zodra alles goed is gepositioneerd wordt de huid terug geplaatst en gehecht. Het chirurgische resultaat wordt gecontroleerd met behulp van een speciale kantelbare chirurgische tafel en de nodige verbeteringen worden uitgevoerd.


Afhankelijk van de aard van het afhangen van de borst zijn er verschillende types van operaties beschikbaar:


Peri-areolaire mastopexie


Dit laat enkel een litteken rond de tepel en het tepelhof na. Het heeft baat van de minimale littekens. Het belangrijkste nadeel van deze techniek is de afvlakking van de borst en het tepel-tepelhof complex en het uitrekken van het tepelhof na verloop van tijd in een brede, platte schijf. Het is enkel geschikt voor jonge patiënten met een elastische huid en met een zeer milde afhanging van de borst.

Figuur 2: Een peri-areolaire mastopexie


Verticale litteken mastopexie


Hier loopt het litteken rond de tepel en verticaal naar beneden over een variabele afstand tot de plooi onder de borst. Deze techniek is goed geschikt voor type I problemen, maar minder handig in andere situaties.

Figuur 3: Bij een verticale litteken mastopexie wordt overtollige huid enkel in horizontale richting verwijderd.


Mastopexie met een 'ankervormig’ litteken


Dit voegt een horizontaal litteken in de plooi onder de borst toe, naar de verticale en periareloaire littekens, waardoor een ankervorm wordt gecreëerd.


Dit biedt de grootste flexibiliteit in het verminderen van overtollige huid en is goed geschikt voor type II, type III misvormingen en ernstigere gevallen. Hoewel de littekens uitgebreider zijn, is dit noodzakelijk voor sommige patiënten om een optimale verbetering in borstvorm te bereiken. Alle littekens worden goed verborgen door een beha of bikini.

Figuur 4: Mastopexie met een ankervormig litteken: De overtollige huid wordt zowel horizontaal als vertical verwijderd.


Wat te verwachten na de operatie


Na de operatie zullen droge verbanden op de littekens geplaatst worden. Indien huidlijm gebruikt werd om de wonden te dichten, kan het verband de volgende dag verwijderd worden om douchen toe te laten. Indien niet kan het nodig zijn om de wonden langer droog te houden. Afhankelijk van de omvang van de operatie, kan je een drain door de huid nodig hebben, maar deze kan meestal binnen de 24 uur verwijderd worden. Er zullen een aantal ondersteunende banden of er zal tape op de borsten aanwezig zijn, dewelke door een chirurgische of sportbeha vervangen kunnen worden.


Normale zaken die na een operatie kunnen gebeuren zijn:

  • Blauwe plekken, vooral rond de littekens
  • Een tijdelijk gevoelsverlies 
  • Zwelling, die toeneemt in de eerste paar dagen en daarna geleidelijk aan afneemt 
  • Milde pijn wordt ervaren, waarvoor analgesie wordt voorgeschreven


Voorbeelden


Figuur 5: casus 1: Pre (boven) en postoperatieve (onder) foto’s van een borstlift voor type III afhangende borsten.

Figuur 6: casus 2: Pre(boven) en postoperatieve (onder) foto’s van een borstlift voor type III afhangende borsten.


Verblijfsduur


Zelfs vrij uitgebreide borstlifting kan uitgevoerd worden tijdens een dagopname. Dit betekent dat u kunt aankomen in de ochtend en later kunt vertrekken in de namiddag. Zelden is het nodig om een nacht te blijven.


Nazorg


Zoals hierboven aangehaald kunt u, indien de huid werd gelijmd, de volgende dag reeds douchen. Elastische tapes en banden kunnen vervangen worden door een ondersteunende sportbeha of chirurgische beha. Dit moet dag en nacht gedragen worden gedurende 3 weken. Na deze periode zal u aangeraden worden hoe lang u deze ondersteunende maatregelen tijdens de dag dient te dragen, vooraleer te veranderen naar een normale beha. Meestal bedraagt dit ongeveer 3 maanden.


U moet tussen de 2 en 10 dagen vrijaf nemen, afhankelijk van uw baan. U moet uitgesproken activiteit en het slapen op de buik vermijden gedurende 3 weken. De wonden moeten volledig genezen zijn na 2-3 weken, maar dit zal de snelheid van uw terugkeer naar normale activiteiten bepalen.


Mogelijke Complicaties


Vroeg

Lokaal

  • Bloeding 
  • Infectie 
  • Wondgenezingsproblemen 
  • Huidirritatie

Algemeen

  • Diepe veneuze trombose 
  • Longembool 
  • Longinfectie


Laat

  • Gevoelsverlies (zelden) 
  • Blijvende pijn 
  • Abnormale sensatie 
  • Litteken hypertrofie (verdikking) 
  • Asymmetrie 
  • Wijzigingen in de borstvorm met het verouderen


Financiële Overwegingen


Ptosis of het afhangen van de borst is geen medische aandoening en veroorzaakt geen functionele beperking. Daarom zullen gezondheidsdiensten en verzekeraars deze procedure niet routinematig financieren. De hele operatie, inclusief het verblijf in het ziekenhuis, de medische uitgaven en de kosten moeten gedekt worden door de patiënt. Sinds vergoedingen variëren tussen chirurgen en klinieken, is het belangrijk om een duidelijke schriftelijke overeenkomst te hebben.