Onmiddellijke borstreconstructie

updated 6-20

Bij een onmiddellijke of primaire reconstructie wordt in één operatie een gedeelte of de volledige borstklier verwijderd en wordt de borst opnieuw opgebouwd. Dit zorgt ervoor dat de patiënte nooit de indruk heeft gehad zonder borst geleefd te hebben. Dit maakt de volledige procedure psychologisch minder belastend dan een uitgestelde reconstructie. De combinatie van deze twee majeure procedures resulteert in één enkele ingreep met een verkorting van de totale hospitalisatieduur. Om die redenen is een onmiddellijke reconstructie comfortabeler voor de patiënte en bovendien dalen ook de financiële kosten. Verschillende onderzoeken toonden recent ook aan dat de onmiddellijke reconstructie geen risico inhoudt voor uitstel van bijkomende behandelingen.


De onmiddellijke borstreconstructie is de afgelopen decennia uitgegroeid tot de standaardbehandeling. Er bestaat nog steeds enige discussie over de vraag of een onmiddellijke reconstructie moet worden aangeboden aan patiënten waarbij postoperatieve radiotherapie gepland is. Wij verkiezen geen onmiddellijke autologe reconstructie wanneer na verwijdering van de borstklier een behandeling met radiotherapie absoluut noodzakelijk is. Bij deze patiënten worden tijdelijke implantaten (baby-sit implantaat) ingebracht die de vorm en het volume van de verwijderde borstklier zullen herstellen. Wanneer er een grote huidenveloppe is, zal de huid postoperatief enigszins krimpen of er kan ook huid weggenomen worden op het moment van de borstamputatie. Indien de huidenveloppe van nature klein is of wanneer er huid weggenomen werd ter hoogte van de borst, kunnen weefselexpanders worden ingebracht. Sommige radiotherapiecentra verkiezen de expander te laten leeglopen op het moment van de bestraling. Een laattijdige reconstructie wordt vervolgens zes maanden na de beëindiging van de laatste bestralingssessie uitgevoerd.


Als het niet duidelijk is of postoperatief radiotherapie vereist is, kan een onmiddellijke autologe borstreconstructie worden uitgevoerd, maar men zal de gereconstrueerde borst 15-20% groter maken dan het uiteindelijk gewenste volume. Post-radiotherapie fibrose en sclerose veroorzaken regelmatig een volumeverlies van ongeveer 10%. Bovendien zorgt extra weefsel voor flexibiliteit bij het verfijnen van de vorm van de borst tijdens een tweede operatieve procedure.

De voordelen van een onmiddellijke reconstructie zijn:
  • Minder psychologische belasting voor de patiënte: het neemt de angst om te leven zonder borst(en) weg. Gezien het lichaamsbeeld bewaard is, is er geen verlies van zelfvertrouwen 
  • Eén enkele chirurgische procedure: slechts een eenmalig risico op chirurgische en anesthesiologische complicaties, met maar één herstelperiode. 
  • Het ziekenhuisverblijf na ablatieve chirurgie (verwijdering tumorweefsel) gecombineerd met reconstructie is niet langer vergeleken met het verblijf na ablatieve chirurgie alleen. 
  • Onmiddellijke reconstructie is aanzienlijk goedkoper dan een laattijdige reconstructie. 
  • Bijkomende therapie (chemotherapie, radiotherapie, hormoontherapie) wordt niet uitgesteld.
De nadelen van een onmiddellijke reconstructie zijn:

  • Het is moeilijker om deze procedures te plannen. Er zijn immers twee teams vereist: een oncologisch chirurg (een gynaecoloog of algemeen chirurg) en een plastisch chirurg. 
  • De gecombineerde operatie vraagt meer tijd dan de ablatieve ingreep alleen. 
  • De patiënte heeft weinig of geen tijd om zich aan te passen aan het verlies van haar borst(en). Dit kan leiden tot onrealistische verwachtingen van het esthetisch resultaat dat bereikt kan worden met een onmiddellijke reconstructie. Het kan voor de patiënte erg belastend zijn om deze multiple, vaak erg moeilijke beslissingen over het al dan niet doorgaan van een borstreconstructie te maken, terwijl zij geconfronteerd worden met allerlei gemengde gevoelens teweeg gebracht door de recente diagnose van kanker. Sommige patiënten hebben meer tijd nodig om de informatie die zij gekregen hebben te verwerken.